هرگاه کسی خشم داشت، بدانیم به نوازش و کلام مهرآمیزی نیازمند است،
هر گاه کسی نومید بود به کلماتی که سپاس او را ابراز کنند محتاج است،
هر گاه کسی حسد می ورزید نیاز دارد که دیده شود،
اگر کسی شاکی و گله مند بود نیاز دارد شنیده شود،
اگر کسی تلخ بود نیاز دارد مهربانی دریافت کند،
اگر کسی ستم می کند نیاز دارد دوست داشته شود،
اگر کسی بخل می ورزد باید بخشیده شود
و همه این سایه ها در روح و روان ما نیاز دارند که عشق بر آن ها چون باران ببارد، ببارد و ببارد.
تاریخ : دوشنبه 91/3/22 | 11:56 صبح | نویسنده : سیدسعیدبهروز | نظرات ()