می زنم باز قدم در کوچه های بی کسی،
تا خبر آید زتو؛از این همه دل واپسی.
مانده ام تنهای تنها،توی این دیار غربت،
نه نشونی؛نه پیامی،دارم از بوی وصالت
سوختم از شوق عشقت،
کی میدی به من نشانی؟
قَسَمت بدم به مولا؟؟
که بیای یه شب به خوابم.
آخه مُردَم از جدایی!؟
دیگه بَسه بی قراری...
تاریخ : دوشنبه 90/7/25 | 10:16 صبح | نویسنده : سیدسعیدبهروز | نظرات ()