مسافری در راه
چشم به حرکت خورشید دارد!
مقصد هنوز هم طولانی است...
من!
"مسافر"
و سایه ای هستم،
کنار همه آنها که به روزهایم روشنایی میبخشند...
سایه ام که بلند تر میشود ،
" نه از بزرگی من "...!
سخن ار راه دراز تا سپیده دم است
تا طلوعی دوباره که خورشسد روزگارمان از نو بدمد...
تاریخ : چهارشنبه 91/10/6 | 7:38 صبح | نویسنده : سیدسعیدبهروز | نظرات ()