تا که بودیم نبودیم کسی ، کشت ما را غم بی همنفسی
تا که رفتیم همه یار شدند ، ما که خفتیم همه بیدارشدند...
قدر آیینه بدانید چون هست ، نه در آن وقت که افتادوشکست
تاریخ : چهارشنبه 91/11/4 | 10:53 صبح | نویسنده : سیدسعیدبهروز | نظرات ()
آخرین مطالب
جستجو
پیوندهای روزانه
ذکر ایام هفته
ربات مترجم
آرشیو مطالب
حامیان اسلایدتم
امکانات وب
بازدید امروز: 56
بازدید دیروز: 70
کل بازدیدها: 579350